Jonah Veenstra

16 mei 2015

Stichting Ramon scoort tegen kanker heeft afgelopen week een financiële bijdrage overgemaakt aan Jonah Veenstra, 4 jaar uit Wolvega.

Eind Juli 2014 aan het begin van de bouwvakvakantie kon Jonah van de ene op de andere dag niet meer lopen. Dit was het begin van de rollercoaster die neuroblastoom heet.

Na een hele heftige tijd van behandelingen in Nederland, moet Jonah binnenkort voor behandeling naar Amerika en dat kost veel, heel veel geld. Het hele gezin gaat mee voor ongeveer een half jaar..

De Stichting Vrienden van Jonah is opgericht om geld in te zamelen voor o.a. de reis- en verblijfskosten.. kijk voor meer informatie op deze site.
 

Lieve Jonah en familie, wij wensen jullie heel veel sterkte de komende tijd..

Namens alle vrijwilligers van onze stichting ‘Ramon scoort tegen kanker’.

Allereerst heel hartelijk bedankt voor de donatie.
Jullie doen als stichting goede dingen. Het is fantastisch om mensen in deze situatie te kunnen helpen. 
Dit is ook wel iets wat wij in de toekomst als stichting graag willen doen. Voor onderzoeken wordt er veel geld binnengehaald, maar om mensen op deze manier te ondersteunen wordt er veel te weinig gedaan.

Vind het geweldig wat jullie doen en hoop dat jullie stichting flink kan groeien.

Met vriendelijke groet,
Durk Veenstra (vader van Jonah) 

15 oktober 2015,

Gisterenmiddag hebben we het ongelooflijke bericht gekregen dat Jonah weer ziek is. De neuroblastoomkanker heeft teruggeslagen. In zijn mooie blonde koppie zitten twee hersentumoren. Daarnaast hebben ze een paar zeer verdachte plekjes in zijn schouder en op zijn wervelkolom gevonden.

De tussentijdse scan is op ons eigen verzoek gemaakt vanwege hele nare pijnaanvallen in zijn hoofd, armen en benen. Het klopte niet, vonden we. En al wilden we beslist de werkelijkheid niet binnen laten komen, de kop in het zand steken was ook geen optie. En dus moesten we de loodzware gang naar het ziekenhuis maken.

Wat kan ik zeggen.... het liep allemaal behoorlijk anders. Echt behoorlijk anders. Een mislukte scan zorgde er uiteindelijk voor dat de oncoloog (onder druk van ondergetekende) openheid van zaken gaf en toegaf dat het echt mis was. Gisterenmiddag al werd zodoende bekend dat Jonah ongeneeslijk ziek is. Hij is niet meer te behandelen en wat ons rest is eigenlijk onbekend omdat het nooit voorkomt dat neuroblastoom resulteert in een hersentumor. Dus weten de artsen niets te vertellen over de komende tijd. We weten het belangrijkste. Het is geen vraag meer of Jonah zal gaan maar hoe hij zal gaan. Het is te hopen dat het in rust en in vrede zal gaan.

25 oktober 2015

Rust zacht lieve Jonah.

Vannacht om 23:00 uur is Jonah overleden.

Een bijzonder kind, en dat was hij.

...

Herinneringen, je blijft voor altijd in onze gedachten.
Jouw lach, jouw liefde, jouw onverzettelijke wil en je kwajongensstreken. Maar ook je zachtheid.
Soms hadden we wel eens ruzie. Maar na de tijd vroeg je altijd of we weer vriendjes waren. Het antwoord was altijd ja.

Samen gamen, of vragen of heitie even genoeg centjes bij elkaar wilde gamen om een bepaald wapen te kunnen kopen.
Racen met je raceauto, of rijden op de quad. Onvergetelijke momenten.

Je liefde voor dieren, huisjes maken voor de mieren in de tuin.

Jonah, we zouden nog zoveel met je willen delen. Dingen die er nooit van gekomen zijn.

Jonah, bijzonder kind.
Wij dachten soms dat jij niet sterk genoeg was voor deze wereld.
Maar het tegendeel heb je bewezen, de wereld was nog niet klaar voor jou!

Jonah, we gaan je missen. Maar weet dat je altijd bij ons bent. Nooit zullen we jou vergeten.

Heitie en memmie.